Herman Verbruggen over zijn acteerdroom: "De koudste douche die ik ooit heb gehad"

Eén van de meest gegoogelde vragen is: wat heeft Herman Verbruggen gestudeerd. “Mijn droom was naar de theaterschool gaan”, vertelt Herman. Tijdens de toelatingsproef bij Studio Herman Teirlinck in Antwerpen kreeg je een moeilijke Griekse tekst, maar ik mocht teruggaan, dus de eerste ronde had ik overleefd. Maar dan kwam er toch het oordeel dat ik niet toegelaten was, ze vonden me nog wat jong. Dat was de koudste douche die ik in mijn leven heb gehad. Ik vond dat onrechtvaardig, maar ze zullen wel gelijk gehad hebben? Daarna heb ik een jaar op het RITZ gezeten, omdat ik niet wist wat te doen. Dan wilde ik toelatingsproeven doen bij alle conservatoria, maar dat heb ik toch niet gedaan. Ik ging op mijn manier acteur worden of in die richting gaan, want nog een koude douche wilde ik niet. Uiteindelijk kwam ik de Antwerpse Mime Studio tegen, een niet verbale theateropleiding. Dat heb ik drie jaar gedaan. In het weekend deed ik dan ook nog een opleiding dramadocent. Ik heb gedaan wat ik dacht te moeten doen. En dat is uiteindelijk gelukt.”

“Bij Billie is het een beetje fout gelopen”, begint Herman Verbruggen zijn verhaal wanneer de vraag komt of hij kinderen heeft. “Vrij vroeg in de zwangerschap was er een perforatie van de baarmoederwand, waarschijnlijk door een bloeding. Billie is drie maanden te vroeg, dus op zes maanden, geboren. Dan krijg je zo’n soort van gestroopt konijntje te zien. Dat is heftig, maar ik kan daar nu plezant over vertellen want het is goed gekomen. Het is erop of eronder als een zwangerschap op zes maanden wordt afgebroken. Wij hebben geluk gehad. Als je weet dat dat gaat gebeuren, kan je de longrijping al in gang zetten. Dat geeft de mogelijkheid aan vroeg geborenen om die longen al te gebruiken. Petra en ik hebben jaren gedacht dat we nog gingen zien wat het mankement is, want je gelooft niet dat dat kind 100% in orde is. Dat is een soort angst, maar nu zijn we gerust”, lacht Herman.

Natuurlijk kan F.C. De Kampioenen niet ontbreken in de podcast. Maarten en Dorothee vragen zich af hoe de band onderling is tussen de acteurs. “Het wordt vaak gezegd in vaktijdschriften dat we één grote familie zijn, maar de mensen denken dat dat de marketingafdeling van F.C. De Kampioenen is die dat zegt, maar dat is niet waar”, vertelt Herman. “Als iemand van de Kampioenen een verjaardagsfeestje geeft, er een trouw is of als er iemand in het ziekbed ligt, op de Kampioenen kan je rekenen. Als er iets gebeurt met mijn familie bijvoorbeeld, dan zijn de Kampioenen er. Als iemand van de Kampioenen iets doet en die heeft daar wat aandacht door gekregen en wil wat mensen verzamelen, die zijn niet altijd zeker van hun vriendenkring wie er gaat komen, maar de Kampioenen zijn er. Het heeft te maken met dat we elkaar het licht en succes gunnen. Je kan geen 30 jaar volhouden met één cast als je dat niet hebt.”

Dorothee vraagt wat Herman Verbruggen buiten F.C. De Kampioenen nog doet, omdat mensen vaak googelen wanneer Herman op televisie komt. “Als je op televisie komt, denkt iedereen dat je niets anders doet. Ik ben een klein jaar gestopt met het bedrijfje ‘Accident’ dat ik 30 jaar heb gehad. Dat was voor mij een opdracht van 7 op 7 en eigenlijk dag en nacht. Het bestaat nog, maar wordt door mijn collega verder gezet. Accident is ontstaan omdat we iets wilden ‘vertellen’. We hadden een bepaalde humor die we leuk vonden. Het eerste jaar speelden we op theaterfestivals in binnen- en buitenland. Dat is dan uitgegroeid tot een bedrijfje omdat meer en meer organisaties en bedrijven ons zeiden dat ze onze stijl en humor leuk vonden en of we dat konden inzetten ten dienste van hun producten, diensten of evenementen. Dat is lang mijn stiel geweest. Maar er kwamen steeds meer opnames van F.C. De Kampioenen en andere dingen die ik leuk vond. Ons bedrijfje had op een bepaald moment revisie nodig, maar daar had ik de moed en kracht niet meer voor om dat bij al het andere werk te doen. Dus ik heb besloten dat ik met één ding moest stoppen. En het televisiewerk en alles daarrond ligt dan misschien nog iets dichter bij mij.”