Winnaars poëziewedstrijd

Schrödingers kat, Gods dobbelstenen en Einsteins relativiteit. Dat zijn de thema’s die u, dichter, te binnen schieten als u denkt aan wetenschap. Van de ruim 600 gedichten die dichters optekenden en inzonden voor de Gedichtenwedstrijd van VWN (Vereniging voor Wetenschapsjournalistiek en -communicatie Nederland), waren er opvallend veel gewijd aan quantummechanica en relativiteit. Logisch ook: deze inzichten uit de natuurkunde zijn ook na honderd jaar poëtisch verbluffend. Ga snel als licht en verstil in tijd. Ga er maar aan staan als dichter!

De dertig beste gedichten zijn beoordeeld door een vakjury bestaande uit Anna Enquist, Ionica Smeets, Edward van de Vendel en Marlies ter Voorde. Ze besloten in deze eerste editie twee eerste prijzen toe te kennen. De derde prijs is voor het gedicht ‘Wederopstanding’, door Dick Schlüter. „Het hele gedicht is een liefdesverklaring aan zowel het werk als de vergankelijkheid”, schrijft de jury in haar rapport. Door concrete beelden zag de jury de opgraving voor zich.

Dan de twee winnaars. Het gedicht ‘Overview-effect’ van Gerda Posthumus is volgens de jury een gedicht dat je moet ondergaan. „Als vanzelf komt er tijdens het lezen een bepaalde duizeligheid in je hoofd”, schrijft de jury. „Pas in de laatste regel wordt duidelijk waar de titel reeds naar vooruitwees: de verliefdheid of nederigheid die astronauten bekruipt als ze naar onze eigen planeet kijken.”

De andere eerste prijs is voor M. den Blanken, voor het gedicht ‘Alles is mogelijk’. Vooral het vakmanschap viel de jury op. Die bleek uit „onder meer uit de vorm, uit de aflopende regellengte en uit het kunstig gekruiste rijm, overal bestaand uit a-klanken.” En ook de relativerende boodschap kon de jury waarderen. Want wetenschap en poëzie mogen serieuze zaken zijn, uiteindelijk is ook kennis relatief.